Deel 3 van het Amerikaanse avontuur van RuG-student Julian Bos
Nieuws | 4 oktober 2019
Hij heeft Joe’s Pizza gegeten in New York, is bevriend geraakt met de schoonmaakploeg en heeft de laatste drie weken gelogeerd in het huis van de oprichter van de online datadienst Dropbox. De laatste loodjes van zijn onderzoeksproject met zelfgemaakte piëzo-elektrische nanofiber sensoren zijn zwaar. Dit is het derde en laatste deel van de belevenissen van Julian Bos.
3. Final Countdown!
Al woon ik sinds 8 september enkele tientallen yards verderop van mijn Ashdown appartement, ik doe nog geregeld leuke dingen met mijn voormalige huisgenoot Gabriel uit Singapore. Zo zijn we bijvoorbeeld samen naar New York geweest. Er zijn veel touringbusbedrijven die ritjes naar New York aanbieden voor een spotprijs van rond de twintig dollar. Helaas zijn de overnachtingen in New York wél wat prijziger, maar na wat speurwerk op het net zijn we bij een prima hotel terecht gekomen midden in lower Manhattan. We vertrokken vrijdagochtend vroeg, zodat we nog wat aan de dag zouden hebben. De busrit bracht ons in vier uur naar New York waar we vlak bij de Brooklynbridge zijn uitgestapt. Vanaf de brug en Brooklyn heb je een geweldig uitzicht op de ‘concrete jungle’, oftewel de skyline van Manhattan met alle wolkenkrabbers. We kochten een weekendpass voor de metro, aangezien de stad zo waanzinnig groot is. Er wonen maar liefst 8,5 miljoen mensen, dat is bijna de helft van de gehele Nederlandse populatie. Met de metro kunnen we makkelijkvan de ene naar de andere toeristische hotspot komen.
Indrukwekkend
We bezochten het World Trade Center en het 9/11-memorial op de plaats waar de Twin Towers vroeger stonden. Dit was erg indrukwekkend. We zijn met de veerboot langs het Statue of Liberty gevaren, waar we samen met alle andere passagiers, een mooi kiekje van probeerden te maken. Van toeristische activiteiten krijg je honger, maar gelukkig ben je wat dat betreft ook in New York aan het juiste adres. Alle wereldkeukens liggen hier aan je voeten. Na de buik te hebben gevuld met Oekraïense delicatessen gingen we door met de toerist uithangen. Dus op naar Times Square. De ‘Big Apple’ slaapt nooit en Times Square al helemaal niet. Elke dag en nacht staat het hier vol met mensen. Er zijn daar zoveel billboards en ze zijn zo groot en fel dat je de warmte er gewoon van af voelt stralen. ’s Nachts lijkt het bijna overdag te zijn, maar het is toch echt nacht dus tijd om naar het hotel te gaan.
Joe’s Pizza
Na het ontbijt naar Central Park. Je kunt hier wel een paar dagen rondlopen, zoveel is er in dit park te doen. Het weer was heerlijk, volop zon en rond de 30 graden. We zouden graag langer in het park blijven, maar New York heeft natuurlijk nog meer te bieden. Na een paar uurtjes in het park hebben we, op aanraden van Gabriel, op Times Square bij Japans restaurant Ichiran gegeten. Hier heeft iedereen een soort eigen booth met een knopje om de bediening te roepen en eten te bestellen. Na een tijdje gaat er dan een luikje open en verschijnt je eten, net zoals in Japan. Hierna zijn we langs de Charging Bull in Wall Street gelopen en hebben we een slice van New York’s beste pizza bij Joe’s Pizza gehaald. Onder het genot van de pizza hebben we langs een basketbalveld een semi-professioneel toernooi bekeken. Daarna langs de ‘Top of the Rock’ vanwaar je een geweldig uitzicht hebt over de skyline van New York. De typisch New Yorkse bagels konden we natuurlijk niet overslaan, dus de volgende ochtend hebben we in een bagelshop lekker ontbeten en daarna een bezoek gebracht aan de Williamsbridge en Chinatown. In Chinatown hebben we rondgestruind op een markt en wat eten geprobeerd. Toen zat het weekend er helaas alweer op en begon de terugrit naar Boston. De volgende dag moest ik weer vroeg aan de bak in het lab.
Schoonmaakploeg
De laatste periode is het steeds drukker geworden met het project. Dit kwam mede door enkele nieuwe onderzoeksrichtingen die directeur Michael Triantafyllou van MIT Sea Grant ‘even’ bedacht had. Zodoende zat ik vaak van 9 uur ’s ochtends tot 2 uur ’s nachts in het lab. Ook in het weekend was ik daar vaak te vinden tot in de late uurtjes. Hierdoor ben ik bevriend geraakt met de schoonmaakploeg, die altijd na ‘office hours’ langskomt. Uiteindelijk heb ik het project keurig op tijd voltooid met als afsluiting de ‘project defense’. De professors en de directeur waren zeer te spreken over mijn rapport en mijn presentatie. Ze waren zelfs zo onder de indruk van de kwaliteit en kwantiteit van mijn geleverde werk, dat ze verwachten dat mijn project nog tot een publicatie van een wetenschappelijk artikel in een gerenommeerd tijdschrift kan leiden.
Dropbox
En toen zat mijn huurperiode bij MIT Edgerton er alweer op en moest ik opnieuw verhuizen. Dit maal voor de laatste laatste periode van rond de drie weken heb ik een normaal huis (dus geen MIT-dorm) gevonden, die ik gedeeld heb met drie andere huisgenoten. Via via ben ik op dit adres terecht gekomen, want het is niet makkelijk om hier een beetje een goed plekje te vinden. Zeker niet als het semester net weer begint en de stad volstroomt met studenten. Maar dit huis is prima gelegen en het is er ook erg gezellig met leuke huisgenoten. Nog een leuk feitje: de oprichter van Dropbox heeft hier ook gewoond. Af en toe ontvangen we nog post geadresseerd aan hem.
Naar huis
Na bijna 4 maanden is het nu tijd om naar huis te gaan. Nu ik dit zo opschrijf besef ik dat dit toch wel een lange periode is geweest. Ik kan me nog precies het begin van dit avontuur herinneren; de tijd ging achteraf erg snel voorbij. Ik heb het hier reuze naar mijn zin en ik heb inspirerende mensen ontmoet en veel nieuwe vrienden gemaakt. Natuurlijk is het ook weer leuk om alles en iedereen in Nederland te zien. Ik kan terugkijken op een geweldige periode in Amerika waar ik alles uitgehaald heb. Van mijn studie bij MIT heb ik zeer veel geleerd. En de ervaring om zelfstandig naar de andere kant van de wereld te reizen en alles zelf te regelen heeft me bijgebracht hoe het is om van jezelf afhankelijk te zijn. Ik ben een hele ervaring rijker en heb prachtige dingen gezien. Dit avontuur zal ik nooit vergeten.
Ik wil graag iedereen bedanken die deze ervaring voor mij mogelijk hebben gemaakt,Innovatiecluster Drachten, de Rijksuniversiteit Groningen, het Massachusetts Institute of Technology en FB Oranjewoud. Ik zie jullie in Nederland!
De studiebeurs van Julian wordt mede mogelijk gemaakt door FB Oranjewoud.