Met topklasse faciliteiten testte hij afgelopen zomer bij MIT in Boston zijn zelf ontwikkelde flexibele piëzo-elektrische nanofiber sensoren. Om erachter te komen of ze een bijdrage kunnen leveren aan de energietransitie. Hernieuwbare energie is de rode draad in Julian Bos’ studie. Zijn door FB Oranjewoud en Innovatiecluster Drachten gefinancierde project viel op. Het resultaat is een wetenschappelijke publicatie. Donderdag 28 november presenteerde hij zijn bevindingen tijdens de ICD Learning Day bij Philips in Drachten.

Snorharen 

In een korte video laat Julian zien hoe een zeehond exact dezelfde route aflegt dat een object enkele seconden eerder gezwommen heeft. Hij is erdoor gefascineerd, want de trillende snorharen blijken in staat om minuscule waterbewegingen te registreren. Dat is meteen de kern van Julians’ eigen onderzoek met flexibele piëzo-elektrische nanofiber sensoren, die stroompjes opwekken met de kleinste vibraties in het water. Julian legt uit hoe hij zijn eigen flexibele sensoren ontwerpt en uiteindelijk maakt. Hij toont aan dat zijn sensoren elektriciteit produceren door het golven van het water. ,,Hoe sterker de golf des te meer elektriciteit de sensor produceert, in pieken tot 2 Volt. Dat is vergelijkbaar met het oplaadvoltage van een cel batterij.

Energie

Maar wat is piëzo-elektriciteit? Het piëzo-elektrisch effect is het verschijnsel dat kristallen van bepaalde materialen onder invloed van druk, bijvoorbeeld door buiging, een elektrische spanning produceren. Je zou denken dat daar toch talloze toepassingen voor zijn? Julian is nog niet zover. ,,Misschien kun je denken aan applicaties die kleine beetjes energie gebruiken en waarbij het lastig is om batterijen te vervangen, bijvoorbeeld midden op zee.’’ Een andere mogelijkheid voor toepassingen ziet hij aan bijvoorbeeld vlaggenmasten. ,,Het koord aan een vlaggenmast beweegt continue, in combinatie met deze sensoren zou je energie kunnen opwekken.’’ Ook het door het water trekken van de sensor met een bepaalde snelheid levert energie op. Of het in zee of een rivier vastzetten van sensoren in omgevingen met snelle stromingen die waterwervelingen produceren achter obstakels. ,,Hoe meer snelheid, des te meer stroom. De sensoren zijn bovendien gemakkelijk te maken, niet giftig en overal in lucht en water te gebruiken.’’

Zesjes

Of wij in Noord-Nederland nog iets van research bij MIT kunnen leren, vraagt iemand in de zaal. ,,Er is daar geen zesjes mentaliteit’’, antwoord Julian zonder aarzelen. ,,Iedereen bij MIT werkt door tot hij de beste uitkomst heeft, ook ’s avonds en in het weekend. Daar kunnen wij met onze 9 tot 5 mentaliteit nog wat van leren.’’ Volgens Julian speelt de financiering van de onderzoeken hierin een belangrijke rol. ,,Voor je studie moet je geld hebben en als je geld krijgt wil je ook laten zien dat je kunt presteren. Je krijgt je beurs immers niet voor niks.’’

Naast een geweldige ervaring en een mooi onderzoek heeft zijn tijd bij MIT hem in contact gebracht met invloedrijke mensen. ,,Dat staat natuurlijk mooi op mijn CV, maar mooier is dat ik heb geleerd dat je met hard werken iets kunt bereiken.’’ Dus wij kunnen dat ook bereiken? ,,Studenten hier zijn niet dommer dan die aan MIT studeren, maar het niveau ligt daar hoger. Niet iedereen kan dat zomaar aan. Studenten hier zijn net zo slim, dus daar ligt het niet aan.’’

De studiereis van Julian is mede mogelijk gemaakt door FB Oranjewoud